Bij de titel ‘Rotbeesten’ denk je waarschijnlijk aan griezelige beesten. Maar Roald Dahl maakt van het meest gewone dier een rotbeest.

In ‘Rotbeesten’ staan losse, korte verhalen over normale dieren die je bijvoorbeeld op een boerderij tegen kunt komen, zoals een koe, een varken of een pad en een slak. Deze dieren zijn niet zo leuk als je misschien zou denken. De kinderen en volwassenen die in ieder verhaal in aanraking komen met de dieren, maken altijd iets merkwaardigs mee. Zo vraagt het varken zich af waarom hij eigenlijk bestaat: “Ze willen mijn spek! Ze willen mijn lapjes! Mijn karbonaadjes en mijn krabjes. Mijn mooie hammen, vet en mager, om te verkopen bij de slager”. Uit wraak eet het varken de boer op die zojuist met een emmer varkensvoer komt aangelopen.

Maar wat zou een koe nu voor naars kunnen doen? De koe in een van de verhalen heeft plotseling vleugels gekregen. Daarmee vliegt ze in de lucht. Ze hoort een kerel roepen dat ze een malle koe is. Dat had hij beter niet kunnen zeggen!: “Bommen los, riep ze, en daar viel flop een dampende koeienvlaai op zijn kop”.

Naast gewone dieren spelen ook dieren die je alleen in de dierentuin kunt zien een rol. Bijvoorbeeld een leeuw, een miereneter of een schorpioen. En heb je ooit gehoord van het buikenbeest? Om te weten wat dat voor dier is, moet je ‘Rotbeesten’ zeker een keer lezen!

De tekst van Roald Dahl is op rijm geschreven. Daardoor kun je de verhalen lekker snel lezen. De tekst is erg humoristisch. Het is grappig hoe de verschillende gebeurtenissen in de verhalen zijn verzonnen. Daar moet je veel fantasie voor hebben. De dingen in de verhalen kunnen niet in het echt gebeuren, maar het is juist grappig dat het in verhalen wel kan! Het zijn meestal de dieren die het voor het zeggen hebben over de mensen. Er worden zelfs mensen opgegeten in de verhalen! Sommige dingen uit het boek wil je liever niet zelf meemaken. Zo is er bijvoorbeeld een meisje dat met haar billen op een stekelvarken is gaan zitten. Nu moeten alle stekels uit haar billen worden gehaald. Dat zal pijn doen!

De tekeningen van Quentin Blake zijn vaak net zo grappig als de verhalen. De dieren zijn echt getekend alsof het rotbeesten zijn. Kijk maar eens naar die enge krokodil die graag kinderen eet. Of de miereneter die aan een oude tante begint te knabbelen. Die wil je niet in het echt tegenkomen! In de tekeningen zijn de emoties van de dieren en mensen goed te zien. Kijk maar eens naar het verschrikte gezicht van het meisje wanneer de stekels uit haar billen worden gehaald. Au!

‘Rotbeesten’ is een grappig boek waarmee je lekker kunt fantaseren over verschrikkelijke rotbeesten!